De schrijver Dimitri Frenkel Frank beschrijft de verbanning van Spinoza uit de Joodse Gemeente in het zeventiende-eeuwse Amsterdam. In het stuk laat de schrijver de filosoof en lenzenslijper Spinoza de schilder Rembrandt ontmoeten. Beide mannen waren geworteld in de zeventiende-eeuwse burgerrepubliek. Beide mannen kwamen in conflict met de dragers van die republiek: de regenten. Spinoza weigert in de Bijbelse wonderverhalen te geloven. Dat kan Rembrandt maar moeilijk begrijpen. Hij schildert juist graag de Bijbelse wonderverhalen. Als het stuk eindigt is Rembrandt weliswaar failliet verklaard, maar hij blijft in wonderen geloven. Spinoza is verbannen en zoekt , al sprekend met God, nog steeds naar de waarheid.

Tekst: Dimitri Frenkel Frank

Regie: Frans Werkman
 

Spel: Henk in’t Hout, Johan de Graaff, Ockje de Graaff, Ben Diels, Steph Westerveld, Frans Werkman, Carla Benjamin, Mia Boetes.

Kapwerk/grime: Cora Diels

1977 -  Gemengd Dubbel   

Alexander Varenheid is zojuist met zijn Lili verhuisd naar een etage in een grachtenpand. Midden tussen de rommel pingelt hij op de piano om de Heer Matthieu Hemelsbreed aan een reclamemelodie te helpen voor de verkoop van Polyester. Zo verdient hij zijn geld en hij heeft dit nu ook echt nodig aangezien Lili, zijn vrouw, zwanger is. Lili heeft zo haar eigen gedachten over Alexanders kwaliteiten: een beste jongen, maar een vader?

Tekst: Dimitri Frenkel Frank

Regie: Frans Werkman

Spel: Lies Knapp, Henk in’t Hout, Ria Lourens, Ad Derwig, Ockje de Graaff, Frans Werkman, Carla van der Meer, Theo Albers

1975 - De Meid   

Tekst: Herman Heijermans

Regie: Frans Werkman

Spel: Ria Lourens, Henk in’t Hout, Carla van der Meer, Ockje de Graaff, Willem Bloemendal, Lies Knapp,  Annemieke Mobach,  Frans Werkman.

Kapwerk/Grime:  Cora Diels
Decor: firma Beijne

Reprise in1978  i.v.m. het Stadsjuweel., Thomaskerk Amsterdam Osdorp. DOSTO  wint de regieprijs.

Ter gelegenheid van de 100e Open Bak (1978) werden  tijdens die Open Bak een paar scenes  uit De Meid gespeeld. Ook een trits eigen voorstellingen met bomvolle zalen  in Theater De Engelenbak

1975 - Het verhaal van de dierentuin

In het kader van het festival  Amsterdam 700 gespeeld in het Ostade Theater.
In het kader van het amateur-eenakterfestival het eerste optreden van DOSTO in Theater De Engelenbak.

Peter zit op zondagmiddag in het park een boek te lezen. Hij wordt aangesproken door Jerry. De beide mannen zijn bijna elkaars tegenpolen. Peter is een gesettelde gehuwde familieman en Jerry is in het leven op ieder terrein mislukt. Jerry dringt zich nogal op aan Peter. Hij laat iedere keer het woord de dierentuin vallen. Peter zal 's avonds in de krant wel lezen wat er gebeurd is.

Tekst: Edward Albee
Regie: Frans Werkman

Spel: Frans Werkman , Henk in’t Hout

In Striptease  worden twee heren, al redetwistend over hun tegengestelde (schijn)houdingen tegenover de vrijheid, door de anonieme macht van hun kleding en van hun vrijheid beroofd. Mrozek kleedt de mensen uit en brengt ze terug tot een een kenmerkend sjabloon, waaraan de absurde humor vanzelf duidelijk wordt. 

Tekst: Slawomir Mrozek

Regie: Frans Werkman

Spel: Frans Werkman, Henk in’t Hout.

Wijkgebouw Bethelkerk

Een niemand ontziende zakenman, wordt door de duivel verleid de enige zonde te bedrijven, waaraan hij zich nog niet heeft schuldig gemaakt, namelijk een bewuste moord. In ruil daarvoor redt de duivel hem van de materiële ondergang. Een bewuste moord, door gedachtenconcentratie op een inwoner van een vissersdorp; ergens in het noorden. Inderdaad sterft een jonge visser. Als Jordan, de zakenman, zich realiseert wat hij gedaan heeft, ontwaakt zijn geweten.

Tekst: Alejandro Casona

Regie: Frans Werkman

Spel: Henk in’t Hout, Lies Knapp, Bert Pleijsant, Ron Verhoek, Wim Bloemendal, Frans Werkman, Ria Lourens, Carla van der Meer, Han Bloemendal, Ockje de Graaff, Frans Werkman

1972 – Twee eenakters.

Wijkgebouw Bethelkerk  

Karel
Een kleinzoon en z'n opa komen bij de oogarts. Opa wil een bril. Hij is analfabeet maar hij wil een bril hebben om Karel te herkennen en dood te schieten. Wie Karel is weet hij niet maar hij zal hem herkennen. Karel is voor hem alle kwaad van de wereld. 

Tekst: Slawomir Mrozek

Regie: Hennie van Gestel
Spel: Frans Werkman, Han Bloemendal.     

Patricia
Hektor kan niet slapen, hij voelt zich erg zenuwachtig. Hij wil zijn vrouw wakker maken, maar dit lukt niet. Dan wordt er op de slaapkamerdeur geklopt en wipt Patricia, een meisje van de derde verdieping binnen. Hektor is verleden week met haar uit geweest en heeft haar mooie beloften gedaan. Nu wil zij dat Hektor haar voeten komt verwarmen. 

Tekst: Pieter de Prins
Regie: Frans Werkman
Spel: Carla van der Meer, Henk in’t Hout, Gerda van Setten

1971 - De kamer


Grote zaal  Krasnapolsky, in kader van een eenakterfestival   

In een huis bewonen Rose en Bert een kamer. Het schijnt een groot huis te zijn, met nog meer huurders, maar Rose en Bert hebben er nog nooit méér van gezien dan hun eigen kamer. Meneer Kidd, die enige malen de kamer binnenkomt, schijnt de huisbaas te zijn. Rose gaat nooit naar buiten, blijft altijd in haar veilige ruimte. Bert gaat wel eens weg, met de auto, zoals hij ook nu doet. Wanneer Rose alleen is, staan opeens meneer en mevrouw Sands voor de deur. Ze hadden gehoord dat deze kamer te huur is. 

Harold Pinter schreef zijn eerste stuk in de jaren '50.  Toch zijn in De kamer al elementen te ontdekken die bij Pinter vaker terug komen: dreiging, angst, indringers, ontbreken van een verklaring of motivatie voor de handeling. 

Tekst: Harold Pinter

Regie: Frans Werkman

Spel: Anton Luyten, Mardine Westerveld, Henk in’t Hout, Willem Bloemendal, Ria Lourens, Frans Werkman.

1970 - De muizenval


Een wijkcentrum ( ? ) in Amsterdam West  

Een jong stel is van plan kamers in hun huis te verhuren. De reactie op hun advertentie is zodanig dat de kamers meteen verhuurd zijn en in een formidabele sneeuwstorm komen de eerste gasten aan. Nagenoeg gelijktijdig wordt in een nieuwsuitzending melding gemaakt van een moord op een vrouw die vroeger in de buurt heeft gewoond. Dan wordt één van de gasten vermoord. Natuurlijk begint iedereen iedereen te verdenken.  

Tekst: Agatha Christie

Regie: Frans Werkman

Spel: Ockje de Graaff, Gerard de Graaff, Willem Bloemendal, Elizabeth Meyer, Anton Luyten, Mardine Westerveld, Steph Westerveld, Henk in’t Hout